به گزارش قدس خراسان، محمد طغرایی اظهار کرد: تکیه (حسینیه) داروغه مشهد به شماره ۳۳۹۷۱ در تاریخ ۱۱ مرداد امسال‬ در فهرست آثار ملی کشور ثبت و به استان ابلاغ شد.

رئیس اداره ثبت و حریم آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی افزود: تکیه تاریخی داروغه در پایین خیابان مشهد، خیابان نواب صفوی ۲، نبش کوچه شهید سالاری مقدم و در محل تقاطع دو راسته قدیمی کوچه حوض مسگران و کوچه تاریخی یوسفخان (کوچه خانه تاریخی داروغه) قرار گرفته است.

وی ادامه داد: هم‌اکنون این اثر تاریخی در مسیر زیارتی گذر پیاده راه به سمت حرم مطهر امام رضا (ع) قرار گرفته است.

طغرایی گفت: به گفته بهره‌برداران کنونی این حسینیه بیش از ۱۲۰ سال سابقه ساخت دارد.

رئیس اداره ثبت و حریم آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی تصریح کرد: بر روی سر درب ورودی حسینیه که به راسته معروف «حوض مسگران» باز می‌شود، بر روی کاشی هفت رنگ عبارت هیأت متحده محلی جان نثاران امام حسن عسگری (ع)، یاحسین مظلوم، یا قمر بنی هاشم و حسینیه داروغه، به خط ثلث و دو بیت شعر به خط نستعلیق خوشنویسی شده است.

وی با بیان این‌که روی یک کتیبه تاریخ ۱۳۶۶( ه. ق) درج شده است، گفت: این بنا با طرح متداول تکیه‌ها یا حسینیه‌های اواخر قاجار که دارای یک حیاط مرکزی سرباز و فضاهای سرپوشیده پیرامونی است، از هویت معماری قابل توجهی برخوردار است و همچنان مورد بهره‌برداری و احترام متولیان و مردم محل است.

طغرایی افزود: در حال حاضر همه هفته و شب‌های جمعه در داخل این حسینیه، مراسم روضه‌خوانی و صرف شام انجام می‌شود که به گفته متولیان آن این رسم از قدیم الایام وجود داشته است.

رئیس اداره ثبت و حریم آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی ادامه داد: در داخل حسینیه چندین عکس قدیمی وجود دارد که گویای حضور چندین نسل از خاندان شکوهی در این تکیه است، به گفته آقای شکوهی خادم کنونی تکیه، این عکس در حدود شصت سال قدمت داشته و در آن عموهای بزرگ وی در عکس حضور دارند.

وی اظهار کرد: خاندان شکوهی از دیر باز تاکنون به عنوان یک خدمت موروثی، در نقاره خانه حضرت رضا (ع) حضور داشته و افتخار نواختن نقاره و طبل نوازی حرم مطهر را دارند.

طغرایی با بیان این که بقایای اندکی از بافت تاریخی مشهد باقی مانده, تصریح کرد: بررسی‌ها نشان می‌دهد این محدوده به عنوان بخش کوچکی از بافت تاریخی مشهد قدیم، هم‌چنان برخی از بناهای قدیمی خود را حفظ کرده و ضروری است هم‌چنان مورد حفاظت، باز پیرایی و مرمت شهری قرار گیرد.

رئیس اداره ثبت و حریم آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی یادآور شد: در مجاورت این حسینیه، یک آب انبار تاریخی تکیه داروغه از دوره قاجاریه قرار داشته که آن هم به شماره ۳۳۳۷۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

وی یادآور شد: در راسته تاریخی موجود نیز یک منبع آب آجری موسوم به منبع آب خردو، اثری از دوران پهلوی قرار دارد که آن اثر نیز در فهرست ملی آثار تاریخی ثبت شده است، خانه تاریخی داروغه، اثر دیگری از اواخر دوره قاجار نیز در حاشیه کوچه یوسفخان قرار داشته و با فاصله بیست متری از این حسینیه، به عنوان یکی از مهم‌ترین خانه‌های مرمت شده بافت تاریخی مشهد محسوب می‌شود.

طغرایی گفت: در شهر مقدس مشهد، تکیه‌ها و حسینیه‌های تاریخی بسیاری وجود داشته و هم‌اکنون به تعداد اندکی از آن باقی مانده که از آن جمله می‌توان به تکیه کرمانی‌ها اشاره که بیش از نیمی از آن از بین رفته است.

رئیس اداره ثبت و حریم آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی افزود: حسینیه داروغه از معدود حسینیه‌های به‌جای مانده در مشهد از که هرچند تاکنون دچار بی‌توجهی‌های زیادی شده ولی شاکله کلی آن باقی مانده و در بافت تاریخی پایین خیابان مشهد، به عنوان یک عنصر هویتی مذهبی ارزشمند باید مرمت شود.